Zvezdara je pošumljeni deo brda koji zauzima desnu stranu Dunava i graniči se sa Mirijevom, Omladinskim stadionom i Sportskim centrom Zvezdara. Biljni svet koji ovde raste uglavnom je veštačkog porekla i prosečne starosti od 60 godina. Pošumljavanje Zvezdare počelo je 1933. godine, pošto je sagrađena Astronomska opservatorija. Tada je započeto sa uređenjem parka i sađenjem zelenila. Najveći broj stabala posađen je između 1948. i 1950. godine kroz akcije pionira i mladih gorana. Pošumljeno je ukupno 145 hektara prostora, a od toga je 21 hektar uređen kao park. Šuma je pretežno napravljena radi zaštite Beograda od košave, ali i samog pročišćavanja vazduha. Šuma je oformljena vrstama poput crne topole, kanadske topole, bagrema, američki jasen, hrast lužnjak, gorski javor, beli jasen, crni i beli bor itd.
Fotografije S. Damljanović :
U turskim spisima od 1621. godine nalazi se zapis Vračar, kako je ovaj deo grada nosio naziv, što znači „brdo ili veliko polje“. On se delio na Istočni, Zapadni i Veliki Vračar, tačnije Zvezdaru. Iz kasnijeg perioda, na grebenu brda, postoje ostaci i spratovi Laudonovog šanca, izgrađenog u austrijsko-turskom ratu 1717. godine po naređenju Eugena Savojskog. Šanac je obnovljen u ratu 1789. godine, od strane maršala Laudona, po kome je i dobio ime, a koristili su ga i Karađorđevi vojnici, prilikom osvajanja Beograda u Prvom srpskom ustanku. Takođe je na ovom mestu kralj Petar I Karađorđević želeo da podigne sebi dvor, međutim od toga su ga odgovorili, jer je tada nepošumljen deo bio na lakoj meti austrijskih brodova sa Dunava.
Zvezdarska šuma i danas čuva ostatke nemačkih vojnih instalacija iz Drugog svetskog rata (lokacija Zvezdare je bila glavna za nemačku PVO, a centra im je bila astronomska opservatorija), i neki od njih se mogu lako naći, jer su nekadašnji bunkeri danas samo prekriveni zemljom, ali su pažljivom oku posmatrača lako uočljiva neprirodna uzvišenja, na koje se lako naiđe šetajući šumom.
Zaštićeno područje šume zauzima preko 80 hektara. Inače, najviši vrh Zvezdare i vrh užeg dela grada je na koti 254. Ovu prirodnu oazu danas čini čak 136 biljnih vrsta. Postoji devet retkih, pa i ugroženih vrsta drveća: beli jasen, bela topola, mleč, trešnja, breza, vez, poljski brest, mečija leska i orah. Zvezdara je puna i vodozemaca i gmizavaca, pa tako možete sresti šarenog daždevnjaka, razne žabe, guštere i naravno zmije.
Fotografije Nade Orlić :
Zvezdarska šuma je sasvim sigurno značajna za zaštitu određenih vrsta ptica na lokalnom nivou, odnosno na nivou grada. Imajući u vidu da su zelene površine u Beogradu znatno redukovane i da su i dalje veoma ugrožene, svako područje koje još uvek ima donekle očuvana šumska staništa predstavlja izuzetnu vrednost i ima izuzetan značaj za zaštitu i očuvanje diverziteta ptica. Ukupan broj vrsta ptica je 48, od čega je prema Pravilniku o proglašenju i zaštiti strogo zaštićenih i zaštićenih divljih vrsta biljaka, životinja i gljiva, većina vrsta koje se sreću na području Zvezdarske šume predstavlja strogo zaštićene vrste.